Incoterms 2010®
Globalna gospodarka umożliwia prowadzenie działalności biznesowej w zakresie znacznie szerszym niż kiedykolwiek przedtem, otwierając jej dostęp do rynków całego świata.
Towary sprzedawane są w coraz większej liczbie krajów, w coraz większych ilościach i w coraz szerszym asortymencie. Lecz tak jak wzrasta wolumen oraz kompleksowość globalnej sprzedaży, tak również wzrasta możliwość popełniania błędów i prowadzenia kosztownych sporów, jeśli kontrakty handlowe nie są w odpowiedni sposób opracowane.
Od chwili pojawienia się reguł Incoterms (Międzynarodowych wykładni terminów handlowych) opracowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) i opublikowanych w 1936 r., ten globalnie akceptowany standard kontraktowy był regularnie modyfikowany w miarę postępującego rozwoju handlu światowego (w 1953, 1967, 1976, 1980, 1990, 2000 i 2010).
Celem „Incoterms” było stworzenie zestawu międzynarodowych reguł umożliwiających interpretację terminów handlowych w zagranicznym obrocie towarowym, które były powszechnie stosowane. Tym samym wyeliminowano niejasności interpretacyjne tych terminów w praktyce różnych krajów lub przynajmniej w istotny sposób je ograniczono, po to by terminy te były jednolicie zrozumiałe.
Reguły Incoterms stały się, więc najbardziej znanym w świecie narzędziem w realizacji transakcji importowo – eksportowych. Są one powszechnym i zasadniczym elementem każdego kontraktu importowego lub eksportowego zawieranego przy sprzedaży towarów. Oznacza to, że Incoterms są stosowane w niezliczonych transakcjach handlowych zawieranych każdego dnia, w każdym kraju.
Najnowsza aktualizacja reguł Incoterms (Incoterms 2010 ®) uwzględniła fakt stałego rozszerzania się stref bezcłowych, wzrostu wykorzystania środków elektronicznej łączności w transakcjach handlowych, a także narastający problem bezpieczeństwa obrotu towarowego oraz zmian w praktykach transportowych.
Incoterms 2010 ® zaktualizowały i dokonały konsolidacji reguł na „dostarczenie” (grupa D – przybycie) zmniejszając tym samym ogólną liczbę reguł z 13 do 11 i oferując prostszą oraz czytelniejszą interpretację wszystkich reguł.
Klasyfikacja Incoterms 2010 ® jest więc następująca:
- Reguły dla wszystkich środków i gałęzi transportu
EXW Z zakładu
FCA Franco przewoźnik
CPT Przewoźne opłacone do
CIP Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do
DAT Dostarczone do terminalu
DAP Dostarczone do miejsca
DDP Dostarczone cło opłacone
- Reguły dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego
FAS Franco wzdłuż burty statku
FOB Franco statek
CFR Koszt i fracht
CIF Koszt, ubezpieczenie i fracht
Pierwsza kategoria obejmuje siedem reguł Incoterms 2010 ®, które mogą być stosowane niezależnie od wybranej gałęzi transportu i niezależnie, czy zastosowanie będzie miała jedna lub więcej gałęzi transportu. Mogą one być stosowane również wówczas, gdy transport morski w ogóle nie występuje. Należy jednak pamiętać, że reguły te mogą być stosowane również w tych przypadkach, gdy statek jest wykorzystywany tylko do części przewozu.
W drugiej kategorii reguł Incoterms 2010 ®, punkt dostawy oraz miejsce, do którego towary są przewożone z przeznaczeniem dla kupującego, w obu przypadkach są portami, stąd nazwa tej kategorii reguły „morskie i wodne śródlądowe”. W trzech ostatnich regułach Incoterms (FOB, CFR i CIF) pominięte zostały wszelkie wzmianki odnoszące się do nadburcia statku, jako punktu dostawy, bowiem w aktualnej interpretacji miejscem dostawy jest „pokład statku”. Odzwierciedla to współczesną rzeczywistość handlową i pozwala uniknąć przestarzałego wyobrażenia o ryzyku kołysania się tam i z powrotem wyimaginowanej pionowej liny.
Należy zauważyć, że reguły Incoterms są tradycyjnie wykorzystywane w międzynarodowych umowach sprzedaży, gdzie towary przekraczają granice krajów. Jednakże w wielu rejonach świata bloki handlowe jak Unia Europejska, Północno – Amerykańska Strefa Wolnego Handlu, Środkowo – Amerykańska Strefa Wolnego Handlu, itd., doprowadziły do zmniejszenia znaczenia formalności granicznych między różnymi krajami. W następstwie tych okoliczności w podtytule reguł Incoterms 2010 ® oficjalnie uznano, że nadają się one do stosowania zarówno w międzynarodowych, jak i krajowych umowach sprzedaży. W rezultacie takiego podejścia, reguły Incoterms 2010 ® w wielu miejscach zawierają jasne stwierdzenie, że obowiązek dokonania formalności eksportowych lub importowych występuje tylko wówczas, gdy mają one zastosowanie.
Ogólnie mówiąc reguły Incoterms są warunkami, standardami i zwyczajami handlowymi czysto kontraktowymi i/lub zasadami „międzynarodowego prawa kupieckiego” (lex mercatoria).
Oferujemy pełne doradztwo w następującym zakresie:
- dokonania prawidłowego wyboru bazy dostawy odpowiadającej innym warunkom kontraktu sprzedaży/kupna,
- przeprowadzenia w sposób prawidłowy wstępnej kalkulacji eksportowej lub importowej w aspekcie kosztowym,
- dokonania właściwego wyboru gałęzi transportu, odpowiedniej do ustalonej bazy dostawy,
- dokonanie prawidłowej oceny ryzyka w ramach danej bazy dostawy.